In Phuket was het opvallend dat er zo weinig te zien is van de tsunami. Wat we wel zagen aan het strand van Patong en op dat ene Phi Phi eiland, waren bordjes met 'Tsunami escape route'.
De dag voor we naar huis vertrokken, vonden we op onze hotelkamer een brief met de aankondiging van een Tsunami-oefening voor de volgende dag. We hebben dit niet meer meegemaakt aangezien we zeer vroeg in de ochtend reeds vertrokken. Op deze link wordt echter over deze oefening bericht gedaan:
Thursday, August 9, 2007
Saturday, July 28, 2007
Documentatie...
De witte tempel bij Chiang Rai
Dankzij Anila volgende interessante informatie over de witte tempel bij Chiang Rai: The White Temple (thai-blogs.com)
En ook deze is interessant, wel in het Thais, maar overal klikken levert foto's op, ook van de muurschilderingen!
En deze...
De giraffevrouwen
Interessant... en een andere kijk op deze mensen en hun omstandigheden...
Karen Long Neck Hilltribe - Padaung
'Long necks' in Thailand (The Asian Pacific Post)
Shackled by the Neck (Asia Sentinel)
Blog van een 24jarige long neck!
Dankzij Anila volgende interessante informatie over de witte tempel bij Chiang Rai: The White Temple (thai-blogs.com)
En ook deze is interessant, wel in het Thais, maar overal klikken levert foto's op, ook van de muurschilderingen!
En deze...
De giraffevrouwen
Interessant... en een andere kijk op deze mensen en hun omstandigheden...
Karen Long Neck Hilltribe - Padaung
'Long necks' in Thailand (The Asian Pacific Post)
Shackled by the Neck (Asia Sentinel)
Blog van een 24jarige long neck!
Foto's
Voor wie in onze foto's geïnteresseerd is en deze graag rustig en wanneer men maar wil, wenst te bekijken...
1. vertrek en eerste dag in Bangkok
2. dag 2: de drijvende markt
3. dag 3: de tempels van Bangkok en de klongs, Chinatown
4. dag 4: het zomerpaleis van de koning en bezoek aan Ayuthaya
5. dag 5: Phitsanuloke en Sukothai
6. dag 6: van Phitsanuloke naar Chiang Rai
7. dag 7: Boottocht op de Mae Kok, olifantentocht, de gouden driehoek en de grens met Myanmar
8. dag 8: van Chiang Rai naar Chiang Mai met onderweg bezoek aan de noordelijke ambachten
9. dag 9: naar de Doi Suthep (de berg bij Chiang Mai)
10. dag 10: Mae Hong Son
11. dag 11: Mae Hong Son, bezoek aan de langenek (Padaung) vrouwen
12. dag 12: een lange dag reizen van Mae Hong Son naar Kanchanaburi
13. dag 13: Kanchanaburi, de dodenspoorweg en het nationaal park van Sai Yok
14. dag 14: vrije dag in Kanchanaburi, in de late namiddag olifantenbad
15. dag 15-20: Phuket
Reisroute:
(blauw=verblijf, groen=bezocht)
1. vertrek en eerste dag in Bangkok
2. dag 2: de drijvende markt
3. dag 3: de tempels van Bangkok en de klongs, Chinatown
4. dag 4: het zomerpaleis van de koning en bezoek aan Ayuthaya
5. dag 5: Phitsanuloke en Sukothai
6. dag 6: van Phitsanuloke naar Chiang Rai
7. dag 7: Boottocht op de Mae Kok, olifantentocht, de gouden driehoek en de grens met Myanmar
8. dag 8: van Chiang Rai naar Chiang Mai met onderweg bezoek aan de noordelijke ambachten
9. dag 9: naar de Doi Suthep (de berg bij Chiang Mai)
10. dag 10: Mae Hong Son
11. dag 11: Mae Hong Son, bezoek aan de langenek (Padaung) vrouwen
12. dag 12: een lange dag reizen van Mae Hong Son naar Kanchanaburi
13. dag 13: Kanchanaburi, de dodenspoorweg en het nationaal park van Sai Yok
14. dag 14: vrije dag in Kanchanaburi, in de late namiddag olifantenbad
15. dag 15-20: Phuket
Reisroute:
(blauw=verblijf, groen=bezocht)
Thursday, July 26, 2007
Weer thuis...
We zijn weer thuis. Geheel volgens planning. Rond 22:30 Belgische tijd stapten we uit ons 10e (!!!) vliegtuig van deze reis. Voor ons was dat eigenlijk 3:30 donderdagmorgen. We waren in het hotel vertrokken om 7:30, in het totaal dus 20 uur onderweg. Eerst toch zeker een uur rijden naar de luchthaven van Phuket, wachten, ongeveer een uur vliegen naar Bangkok. Daar sloot de vlucht naar Frankfurt zeer dicht aan. In Frankfurt 2,5 uur wachten en dan nog drie kwartier naar Brussel.
Ik moet weer wennen aan een azerty-klavier en zelfs het links rijden was in Thailand uiteindelijk 'gewoon' geworden, zodat ook dat eerst een beetje raar was.
Theoretisch hadden we het goed bekeken. Thuis komen tussen 23u en 24u, direct gaan slapen en we zouden direct aangepast zijn aan het uurverschil. Zo dachten we... maar het schijnt precies niet zo te werken. Rond 5u was ik toch al wakker... toch nog blijven liggen, maar rond half 8 vond ik het welletjes. En in no time ben je dan voortdurend bezig met de valiezen, de was, vanalles eigenlijk. Onze Mil en Anny hadden gezorgd voor brood en beleg zodat ik me zelfs nog niet moet verplaatsen om de eerste proviand binnen te halen. Wat een service... thanks!
Het gewone leven kan weer beginnen. Maar deze reis heeft wat mij betreft meer gebracht dan ik vooraf had durven verwachten. Ze zal niet gauw vergeten worden. Nu nog een soort fotoverslag maken, dat wordt zeker weten nagenieten!
Ik moet weer wennen aan een azerty-klavier en zelfs het links rijden was in Thailand uiteindelijk 'gewoon' geworden, zodat ook dat eerst een beetje raar was.
Theoretisch hadden we het goed bekeken. Thuis komen tussen 23u en 24u, direct gaan slapen en we zouden direct aangepast zijn aan het uurverschil. Zo dachten we... maar het schijnt precies niet zo te werken. Rond 5u was ik toch al wakker... toch nog blijven liggen, maar rond half 8 vond ik het welletjes. En in no time ben je dan voortdurend bezig met de valiezen, de was, vanalles eigenlijk. Onze Mil en Anny hadden gezorgd voor brood en beleg zodat ik me zelfs nog niet moet verplaatsen om de eerste proviand binnen te halen. Wat een service... thanks!
Het gewone leven kan weer beginnen. Maar deze reis heeft wat mij betreft meer gebracht dan ik vooraf had durven verwachten. Ze zal niet gauw vergeten worden. Nu nog een soort fotoverslag maken, dat wordt zeker weten nagenieten!
Tuesday, July 24, 2007
Laatste avond op Phuket
De koffers zijn zo goed als gemaakt, we zijn klaar om te vertrekken. Het is voorbij! Op voorhand lijkt het een heel lange reis, drie volle weken, maar nu lijkt het ineens zo kort. We zijn natuurlijk blij dat we iedereen zullen terugzien tijdens de komende dagen. Maar Thailand is zo'n aangenaam land om in te vertoeven, echt een aanrader voor iedereen.
Vandaag hebben we heel hard ons best gedaan om nog eens goed te relaxen ;-) Dat betekent dus uitslapen om te beginnen en dan een heerlijk ontbijt. Vervolgens gingen we languit op de ligstoelen aan het zwembad en aan het strand liggen.
Aan het strand ontdekten Thomas en ik een dienst van het hotel die we veel eerder hadden moeten kennen. Bij een huisje aan het strand kan je gratis mountainbikes en kayaks lenen. Wij kozen voor het laatste en zijn met volle moed de zee op gegaan. Na drie kwartier roeien, kwamen we bij een klein onbewoond eilandje dat voor de kust ligt. Het bleek een natuurreservaat te zijn en het was er prachtig. Op het kleine strandje rustten we even uit voor de terugvaart. Deze bleek uiteindelijk door de stroming vlotter te gaan. Zo waren we op de laatste dag dan toch weer een avontuur rijker.
's Avonds ging ons gezelschap verder relaxen in Phuket Town. Het begon met een lekker etentje op zijn Thais. Dat is dus noedelsoep en allerlei schotels die wel wat weg hebben van Chinees. Eva en mama profiteerden nog een laatste keer van de Thaise specialiteit bij uitstek: een hemelse massage. De avond werd uiteindelijk afgesloten met een cocktail in het hotel. Volledig ontspannen zouden we nu klaar moeten zijn voor de lange reis terug naar België. Morgen begint de dag rond 6 uur (1 uur Belgische tijd) en we zouden rond 22h30 op Zaventem moeten landen.
Tot binnenkort,
Koen
Vandaag hebben we heel hard ons best gedaan om nog eens goed te relaxen ;-) Dat betekent dus uitslapen om te beginnen en dan een heerlijk ontbijt. Vervolgens gingen we languit op de ligstoelen aan het zwembad en aan het strand liggen.
Aan het strand ontdekten Thomas en ik een dienst van het hotel die we veel eerder hadden moeten kennen. Bij een huisje aan het strand kan je gratis mountainbikes en kayaks lenen. Wij kozen voor het laatste en zijn met volle moed de zee op gegaan. Na drie kwartier roeien, kwamen we bij een klein onbewoond eilandje dat voor de kust ligt. Het bleek een natuurreservaat te zijn en het was er prachtig. Op het kleine strandje rustten we even uit voor de terugvaart. Deze bleek uiteindelijk door de stroming vlotter te gaan. Zo waren we op de laatste dag dan toch weer een avontuur rijker.
's Avonds ging ons gezelschap verder relaxen in Phuket Town. Het begon met een lekker etentje op zijn Thais. Dat is dus noedelsoep en allerlei schotels die wel wat weg hebben van Chinees. Eva en mama profiteerden nog een laatste keer van de Thaise specialiteit bij uitstek: een hemelse massage. De avond werd uiteindelijk afgesloten met een cocktail in het hotel. Volledig ontspannen zouden we nu klaar moeten zijn voor de lange reis terug naar België. Morgen begint de dag rond 6 uur (1 uur Belgische tijd) en we zouden rond 22h30 op Zaventem moeten landen.
Tot binnenkort,
Koen
Monday, July 23, 2007
De laatste dagen...
Jammer genoeg zijn we van onze laatste dagen aan het genieten. Maar het is natuurlijk mooi geweest... een mens moet ook niet te veel van het goede willen...
Eigenlijk had voor mij de rondreis wel 3 weken mogen duren... ik geniet daar meer van dan van niksen aan het strand of zwembad. En tot mijn verwondering moet ik zeggen dat die 2weekse rondreis bijlange niet zo vermoeiend is geweest als ik verwacht had. Hoewel... als ik zie hoe Leen en Thomas gisteren gemaft hebben, dan zou je toch denken dat ze toch wat hadden te recupereren...
Vandaag hebben we de uitstap naar de Phi Phi eilanden gemaakt. Gisteravond en vannacht was het verschrikkelijk slecht weer geweest zodat we al vreesden dat deze trip misschien niet zou kunnen doorgaan. Gelukkig was dat niet het geval. Alle regen was er al uitgevallen zodat het vandaag droog bleef en de zee was ook in mijn ogen vrij kalm. Hoewel je op zo'n speedboot moeilijk van 'kalm' kan spreken. De Phi Phi eilanden zijn toen door de tsunami volledig overspoeld geweest zodat hier heel veel doden zijn gevallen, maar wederom heb ik niet veel kunnen merken hiervan... ik blijf dat erg bizar vinden... Wat je wel ziet (en dat was in Patong ook), een 'tsunami escape route', wegwijzers die je zou moeten volgen als er een tsunami aankomt. Vreemd toch? Zoiets als vijgen na pasen... En ook: wie heeft op zo'n moment nog tijd om die route te volgen? En is het niet zo dat een tsunami zoals die van 3 jaar geleden heel uitzonderlijk is?
Mooie natuur is het alleszins bij de Phi Phi eilanden, adembenemend... Maar toch vond ik deze trip veel te commercieel. Massa's speedboten doen precies hetzelfde traject. Je ademt meer de stinkende uitlaatgassen van die boten in dan dat je echt kan genieten van de natuurpracht. Wie me een beetje kent, weet trouwens wel dat ik een aversie heb voor plaatsen met veel mensen... Daarom ben ik toch wel blij met onze hotelkeuze hier... erg afgelegen, maar juist daardoor rustig en stil. Ik heb gisteren uren alleen op een ligstoel aan het strand onder een boom gelegen (want ik verkies ook nog eens het strand boven het zwembad, hoewel deze dus gewoon naast elkaar gelegen zijn). Dat is toch pure luxe? Foto's van dat strand staan al in een posting van Koen dacht ik...
Oh, toch niet zie ik nu... Er is wel de 2e foto van het zwembad waar je op de achtergrond de zee ziet... wel, aan het zwembad is er een trap naar beneden die naar het strand voert... (foto's volgen vast later nog!)
Eigenlijk had voor mij de rondreis wel 3 weken mogen duren... ik geniet daar meer van dan van niksen aan het strand of zwembad. En tot mijn verwondering moet ik zeggen dat die 2weekse rondreis bijlange niet zo vermoeiend is geweest als ik verwacht had. Hoewel... als ik zie hoe Leen en Thomas gisteren gemaft hebben, dan zou je toch denken dat ze toch wat hadden te recupereren...
Vandaag hebben we de uitstap naar de Phi Phi eilanden gemaakt. Gisteravond en vannacht was het verschrikkelijk slecht weer geweest zodat we al vreesden dat deze trip misschien niet zou kunnen doorgaan. Gelukkig was dat niet het geval. Alle regen was er al uitgevallen zodat het vandaag droog bleef en de zee was ook in mijn ogen vrij kalm. Hoewel je op zo'n speedboot moeilijk van 'kalm' kan spreken. De Phi Phi eilanden zijn toen door de tsunami volledig overspoeld geweest zodat hier heel veel doden zijn gevallen, maar wederom heb ik niet veel kunnen merken hiervan... ik blijf dat erg bizar vinden... Wat je wel ziet (en dat was in Patong ook), een 'tsunami escape route', wegwijzers die je zou moeten volgen als er een tsunami aankomt. Vreemd toch? Zoiets als vijgen na pasen... En ook: wie heeft op zo'n moment nog tijd om die route te volgen? En is het niet zo dat een tsunami zoals die van 3 jaar geleden heel uitzonderlijk is?
Mooie natuur is het alleszins bij de Phi Phi eilanden, adembenemend... Maar toch vond ik deze trip veel te commercieel. Massa's speedboten doen precies hetzelfde traject. Je ademt meer de stinkende uitlaatgassen van die boten in dan dat je echt kan genieten van de natuurpracht. Wie me een beetje kent, weet trouwens wel dat ik een aversie heb voor plaatsen met veel mensen... Daarom ben ik toch wel blij met onze hotelkeuze hier... erg afgelegen, maar juist daardoor rustig en stil. Ik heb gisteren uren alleen op een ligstoel aan het strand onder een boom gelegen (want ik verkies ook nog eens het strand boven het zwembad, hoewel deze dus gewoon naast elkaar gelegen zijn). Dat is toch pure luxe? Foto's van dat strand staan al in een posting van Koen dacht ik...
Oh, toch niet zie ik nu... Er is wel de 2e foto van het zwembad waar je op de achtergrond de zee ziet... wel, aan het zwembad is er een trap naar beneden die naar het strand voert... (foto's volgen vast later nog!)
Subscribe to:
Posts (Atom)
